Κυριακή 28 Ιουνίου 2009

ΣΚΙΑ!!!


Μπορεί να φυσούσε αρκετά, αλλά είχε τόσο ωραίο ήλιο που έκανε τη μέρα ιδανική για βόλτα.
...Σήκωσε το πόδι και το κατέβασε γρήγορα και με μια δόση δύναμης..
-Τι κάνεις; τη ρώτησε.
-Μόλις σε πάτησα.
-Τί; ξαναρωτάει.
-Μόλις σε πάτησα. Μόλις πάτησα τη σκιά σου.
Ο ήλιος ζωγράφιζε τις σκιές τους στο πεζοδρόμιο καθώς περπατούσαν..
-Γιατί; αναρωτήθηκε.
-Έτσι. Μπορώ να της κάνω ό, τι θέλω άφοβα. Δε θα πονέσει, ούτε θα αντιδράσει. Αν θέλω μπορώ να σκύψω και να τη φιλήσω.
.....Του φάνηκε χαζό!......
-Μα και εγώ;
-Εσύ τι;
-Είμαι εδώ! Με έχεις δίπλα σου.
-Ναι, αλλά αν φιλήσω εσένα υπάρχει κίνδυνος να θέλω να γίνεις δικός μου ή να θέλεις να με κάνεις δική σου. Ενώ, η σκιά σου μου δίνει ελευθερία. Μπορώ να της δώσω ό,τι θέλω χωρίς να με δεσμεύσει, χωρίς να επιδιώξει να με αλλάξει. Επίσης, δε μπορώ να την κάνω κτήμα μου, γιατί δε μπορώ να την πίασω, είναι άυλη.
-Ναι, αλλά η ίδια δε μπορεί να σου προσφέρει τίποτα.
-Μου προσφέρει τη χαρά του να δίνω χωρίς να περιμένω να πάρω! Αυτό το μοναδικό αίσθημα της ανιδιοτέλειας.
....Δεν ήταν σίγουρος ότι καταλάβαινε και πολλά από αυτά που του έλεγε...Ήταν βέβαιη ότι δεν καταλάβαινε για τί του μιλούσε (!!!) για αυτό και δε συνέχισε.